Schematherapie

Schematherapie gaat er van uit dat de manier hoe iemand informatie verwerkt een rol speelt in het ontstaan en het voortduren van psychische problemen. Als informatie eenzijdig en vervormd geïnterpreteerd wordt, kan dit leiden tot probleemgedrag en klachten. Aan deze disfunctionele denk- en gedragspatronen liggen vaak zogeheten schema’s, ook wel valkuilen genoemd, ten grondslag. Dit zijn belangrijke overtuigingen en gevoelens die het individu aanneemt zonder zich daarover vragen te stellen. Schema’s ontwikkelen zich in de kindertijd en breiden zich daarna uit. Ze bepalen hoe men kijkt naar zichzelf, naar anderen en naar de wereld om ons heen. Schema’s zijn als het ware negatieve conclusies die iemand getrokken heeft over het beeld dat men van zichzelf heeft alsmede het beeld dat men van de ander heeft. Deze conclusies zijn getrokken op basis van negatieve ervaringen in het verleden en worden in het heden ten onrechte en onbewust in stand gehouden. Schema’s bieden sterke weerstand tegen verandering. Deze kinderschema’s kunnen op volwassen leeftijd nog bestaan omdat ze nooit gecorrigeerd zijn en ze kunnen heel disfunctioneel zijn. Dat wil zeggen niet meer kloppend voor de huidige situatie. Door herhaling van gebeurtenissen zijn disfunctionele schema’s structureel geworden en hebben andere, meer functionele schema’s zich niet kunnen ontwikkelen.

Schematherapie is erop gericht schema’s bij de cliënt te ontdekken en te doorbreken. Het is een effectieve behandeling voor een breed scala aan psychische problemen.

Terug